Vanochtend vroeg opstaan, want "YES!" het is zover, we vertrekken vandaag richting Nieuw Zeeland. Gisteren natuurlijk weer net iets te lang doorgegaan met allerlei spullen uitzoeken en koffer inpakken, dus het was een kort nachtje. Planning is om 6:00u vertrekken, en wonder boven wonder redden we dat ook nog!

Gelukkig is het zaterdag, dus nog niet veel verkeer op de weg, we zijn dus ook ruim op tijd op Schiphol, alwaar we de ellende van de controles ondergaan. Er prijken prachtige nieuwe Rontgenscanners op de plek waar wij door de scanner moeten, maar de manier waarop het een en ander wordt afgehandeld is nog niet optimaal; staan je aan een lopende band, je vest en jas aan te trekken, en ondertussen loopt je laptop en al je fotospullen naar het einde van de band. Nora's rugzak neemt nog een andere afslag en die wordt nog eens extra bekeken met een andere scanner. Er worden wat dingen vergroot op het scherm, en de beambte komt tot de conclusie dat het kleingeld is. Mooi, weten we ook weer wat we volgende keer nog meer moeten vermijden.
Zonder verder al te veel problemen zitten we op tijd in het vliegtuig, maar precies op tijd vertrekken lukt toch niet helemaal; met een half uurtje vertraging gaan we het luchtruim in.
De vlucht gaat goed, we kijken alle twee een paar filmpjes, krijgen weer te veel eten voorgeschoteld en de rest van de tijd luister ik ook nog wat naar de muziek op mijn iPod.
Helaas voelt Nora zich niet zo jofel de laatste 50 minuten van de vlucht. Het personeel van SIngapore Airlines is heel aardig en doet er alles aan om het nog enigszins prettig te laten verlopen. Nora kan niet wachten tot we weer op de grond staan en weer wat frisse lucht krijgen, echter als we uit het vliegtuig komen is de eerste lucht die we tegemoed gaan alles behalve fris. Zo'n lekkere hete hogeluchtvochtigheid lucht van Singapore. Dus op naar de airco's van het vliegveld. Hier komt Nora weer een beetje op adem en hopen we de reis weer voort te kunnen zetten.
We zitten nu te wachten op onze vlucht naar Auckland, dus tijd om mijn blogje van de eerste dag te schrijven. Verder vermaken we ons met het omrekenen van welke tijd het nu thuis zou zijn, welke tijd het hier in SIngapore is en welke tijd het dan weer in Auckland is, en proberen dit te vertalen naar een medicijnenrooster, maar of we er nu eigenlijk uit zijn is ons nog niet geheel duidelijk. Morgen nog maar eens rekenen.