Zoals eerder gezegd, vandaag geen inpak-stress, want vannacht slapen we gewoon weer in hetzelfde hotel. We hebben vandaag onze zinnen gezet op wat geothermische uitstapjes. Het gebied van en rondom Rotorua is geothermisch zeer actief, en op allerlei plekken hebben ze daarom geothermische gebieden als tot “park” gebombardeerd, en kun je hier rondwandelingen maken en de grond zien stomen en borrelen. Er zijn zoveel verschillende mogelijkheden, dat we toch een keuze hebben moeten maken.
We beginnen in de ochtend met het Wai-O-Tapu Thermal Wonderland, deze keuze is ook bepaald omdat er elke dag om 10:15u de Lady Knox Geyser spuit. We beginnen in het “hoofd”-park, en lopen hier een gedeelte van de route, hier is al veel geborrel en geblaas te zien en horen. Het blijft fascinerend!

Rond 9:40u dienen we met de auto een klein stukje, naar een plek buiten het “hoofd”-park, te rijden, om op tijd te zijn om de geiser te zien spuiten. Wat we al verwacht hadden, we zijn niet de enigen...we waren zowat als eerste in het park om een uur of 8:45u, maar iedereen plant zijn bezoek natuurlijk rond de geiser eruptie.
We zijn ruim op tijd bij de Lady Knox Geyser, en zoeken een plaatsje op de tribune(!). Vol spanning zitten we te wachten, en zien de tribunes voller en voller worden.
Uiteindelijk komt er rond 10:15 een man tevoorschijn, die een microfoon pakt, en aan gaat kondigen wat er ongeveer gaat gebeuren, en waarom. Hij heeft ook iets in zijn hand; het blijkt een soort “zeep” te zijn…scheikundige term weet ik even niet. Dit goedje gooit hij in de opening van de geiser en vertelt nog even wat verder, tot hij plaats maakt voor de eruptie van de geiser. Hmmmm, een beetje een tegenvaller...de geiser heeft niet echt een plotselinge eruptie, maar begint langzaam te borrelen en steeds hoger te spuiten...langzaam, en daarbij is het nog eens kunstmatig opgewekt; beetje jammer.

Na de geiser-SHOW, gaan we weer naar het “hoofd”-park, zoals iedereen van de overvolle tribunes. Het is een mooie chaos op het parkeerterrein van de geiser. Gelukkig is het op het parkeerterrein van het “hoofd”-park een stuk beter geregeld, en vinden we snel een plekje door aanwijzingen van de verkeersregelaars.

We sprinten langs het eerste stuk van het park dat we eerder vanochtend al gezien hebben, en beginnen vanaf het nieuwe stuk weer de bezienswaardigheden te bewonderen. Alle plekken hebben een naam gekregen, zoals bijvoorbeeld de veelzeggende namen Artist's Palette, Champagne Pool of Devil's Bath. We lopen de hele route, en daar zijn we nogal even mee bezig, weer een goede conditietraining. De eerste dagen ook flink spierpijn gehad allebei, maar nu zijn we wat meer gewend, dus kunnen we er vol tegenaan. Voornamelijk de Champagne Pool is zeer mooi, het andere borrelen en puffen van de aarde is ook niet onaardig (=understatement).

Na de route gelopen te hebben, verlaten we hetpark, en rijden we naar de “Mud Pools” die net buiten het park aan het borrelen zijn. Dit zijn Nora's favoriete borrelaars, als de modder op willekeurige momenten ineens een bel vormen, of er gewoon een klodder de lucht in vliegt. Het is ook weer een wonderbaarlijk gezicht.

Na ook dit weer op ons checklistje te hebben aangevinkt gaan we weer verder. Niet ver van Wai-O-Tapu ligt Waimangu Volcanic Valley, onze volgende bestemming. Zoals de naam al doet vermoeden is dit een vulkanisch actieve vallei. Ondanks dat we vanmorgen al veel geothermische activiteit gezien hebben, is deze hike weer anders, ander soort omgeving en ander soort gepruttel. De vallei ziet er met zijn begroeiing uit als Jurassic Park, je verwacht elk moment te moeten vluchten voor een T-rex….

Aangezien we wat later in het park zijn, mogen we alleen heenlopen naar het einde van de route, en de terugweg moeten we afleggen met de pendelbus die tussen de ingang en 3 punten in het park rijdt. We gaan er vanuit dat wij maar tot busstop 2 gaan komen, aangezien we meestal wat langer stilstaan bij dingen die we mooi vinden.
Uiteindelijk komen we inderdaad bij busstop 2 aan, alwaar we moeten wachten op de bus (de laatste van vandaag). Als de buschauffeur langskomt om naar busstop 3 te gaan, vraagt hij of we ook mee willen rijden, zodat we ook nog even het meer kunnen zien dat aan het einde van de route ligt. Dus da's weer een extraatje waar we niet op gerekend hadden.
De buschauffeur is ook druk aan het tellen hoeveel mensen ie nu heeft “gevonden” en hoeveel er nog in het park zouden moeten zijn (gezien de auto's die er nog op het parkeerterrein staan en de inkomende aantallen die ze bij de entree bijhouden).

Nadat we het meer nog even gezien hebben, vertrekt de bus naar de entree. Als we daar aankomen en nog even door het souvenirwinkeltje lopen, vraagt de medewerkster hier of we nog een gratis sandwich mee willen nemen, omdat ze toch zo gaan sluiten. We nemen het aanbod aan, en zo tillen we het avondeten-pauperen naar een hoger niveau.
We rijden terug naar Rotorua en bezoeken hier nog even het gratis openbare geothermische park, Kuirau Park,in het centrum.

Hierna gaan we ook nog even naar de supermarkt om wat extra spulletjes te halen.

In het hotel aangekomen, verorberen we onze pauper-maaltijd en gaan voor het eerst in de vakantie proberen een wasje te draaien met de onbekende machines die we hier tot onze beschikking hebben. Tijdens het wachten op de was, plannen we activiteiten van morgen.

Uiteindelijk lijkt de was gelukt te zijn, dus da's ook weer mooi geregeld!

Dan maar snel slapen...