vangennip.reismee.nl

Mangawhai - Otorohama (Waitomo)

De overnachting was vandaag fijn, ruim appartement, keukentje, “woonkamer”, en een aparte slaapkamer. Door alle boodschappen en alle spullen die we sowieso bij ons hebben, moeten we met al deze ruimte alsnog uitkijken dat we niet alles volbouwen. Helaas moet alles ook steeds weer ingepakt worden, dus we proberen het allemaal zo compact mogelijk te houden; helaas lukt ons dat nauwelijks. Hierdoor moeten we elke avond en morgen nogal eens op en neer lopen naar de auto met spullen.

Na dit ritueel ook vandaag weer uitgevoerd te hebben, gaan we op pad. Er liggen vandaag een hoop kilometers op ons te wachten, en de bezienswaardigheden die we uitgezocht hebben, liggen pas aan het einde van onze route. We moeten zo'n 300 kilometer rijden en Google Maps denkt dat we daar zo'n 3,5 uur mee bezig zijn (zonder rustpauzes of tussenstops).

Vandaag heb ik het zwaar met autorijden, gisteren toch weer net iets te lang met ons reisverslagje en foto's bezig geweest. We stoppen wat vaker even om weer wat fitter achter het stuur te zitten.

We rijden weer door allerlei mooie omgevingen, maar tijdens een stopje stuiten we op iets wat ook mooi is, maar dan van een andere soort. We zijn gestopt om even de benen te strekken en om een sanitaire stop te doen. We zien een bordje dat er een toilet in de buurt is, en we hebben deze al snel gevonden. Het blijkt een openbaar toilet te zijn, maar geen gewone, nee, een heel high-tech exemplaar. Om het toilet binnen te gaan, dien je op een knop te drukken, vervolgens gaat er met een Star Wars geluidje een schuifdeur open, en word je verwelkomd door een stem die verdere aanwijzingen geeft. Binnen aangekomen is het de bedoeling om de Close-knop te drukken verteld de stem mij, en met hetzelfde geluid sluit de deur zich, waarna er een “gezellig” muziekje keihard door de voornamelijk roestvrijstalen “kleine kamer”. Na het doen van het onvermijdelijke, kun je met een knopje het rolletje papier afrollen. Vervolgens waren er 3 gaten met de functies, zeep, water en blowen om de gedane zaken hygiënisch te beëindigen. Om het “kleine kamertje” te verlaten, dient weer een knopje ingedrukt te worden volgens de stem; de deur zoeft weer open… Ik als bewonderaar/liefhebber van nieuwe technieken, vind het echter toch allemaal nogal overdreven, dus kan er wel om lachen. De waarschuwing in het begin, dat het toilet na 10 minuten automatisch een alarm laat afgaan en dat de deur daarna geopend wordt, daar kunnen Nora ook de humor wel van inzien…
We zullen onze weg toch moeten vervolgen, ondanks dit “entertainment van de straat”. We rijden via plaatsen met veelzeggende namen van Whatawhata, Tihiroa naar Otorohanga. Weer een mooie route door een gevarieerd landschap.

In de laatstgenoemde plaats zullen we vanavond overnachten, we rijden in het dorpje eerst naar het Kiwi House om hier te gaan kijken naar de kiwi. We willen graag een kiwi zien, maar aangezien ze in het wild niet heel veel meer voorkomen en moeilijk te vinden zijn aangezien het nachtdieren zijn, lijkt het ons het beste om hier de kiwi te gaan bewonderen. We zijn op een mooie tijd binnengekomen van het dierenparkje, aangezien we meteen een voedersessie van de kiwi kunnen meemaken.
We zien in het donkere verblijf de kiwi al zitten, maar helaas mogen we hier geen foto's maken of filmen om het beestje niet gek te maken.


Als de verzorgster met voedsel aankomt wordt het beestje wakker en sprint er naartoe. Het valt ons op dat de kiwi een stuk groter is dan we beiden hadden verwacht. Het is maar een raar vogel(tje) met zijn lange snavel, grote lijf, zonder echte vleugels. Hij loopt heel grappig. De verzorgster had vantevoren uitgelegd dat deze kiwi zeer territoriaal is en zou gaan proberen zijn territorium te verdedigen. Op het moment dat hij even niets te eten krijgt, begint hij tegen haar broek te springen en met zijn snavel te pikken en met zijn klauwen te grijpen. Het is een komisch gezicht. Na het voederen wil de verzorgster over de omheining terugstappen, maar dit kost veel moeite met de vechtersbaas.

Na het voederen gaan wij verder de rest van het parkje bekijken, maar dat is verder niet al te interessant. Er zitten veel verschillende inheemse vogels, maar de collectie bestaat voornamelijk uit een x aantal eendensoorten. Verder zijn er nog wat terraria met verschillende gecko's. We zijn snel klaar met de rest.

Na het Kiwi House rijden we verder naar de punten die we op ons planblaadje hebben staan. Als eerste komen we aan bij Mongohue Natural Bridge. Een korte wandeling brengt ons naar de Natural Bridge. Deze is ontstaan doordat de muur van een grot afgebroken is, waardoor dus een onderdoorgang gevormd is.

Onze korte wandeling wordt vervolgens nog een iets te lange wandeling doordat we een bord niet goed gelezen hebben, of verkeerd begrepen hebben. Uiteindelijk komen we via een iets langer rondje weer bij onze auto. Dat komt goed uit, want dan kunnen we even rusten naar het volgende punt. We zijn hier vrij snel. We parkeren en gaan vol goede moed naar de Piri Piri cave. Natuurlijk goed voorbereid met een aantal zaklampjes stappen wij de grot in. Via een flinke trap komen wij in de grot op de bodem terecht. We schijnen met onze lampjes om al het moois te bekijken,stalactieten en stalagmieten en kieren en gaten verder naar beneden. Weer ontzettend mooi allemaal hoor!

Hierna rijden we weer een zeer kort stukje door (of eigenlijk terug), naar de Marokopa Falls. Ok, we hebben nogal veel watervallen gezien in onze vakanties, maar deze willen we ook nog wel even zien. Na wederom een korte wandeling naar deze waterval, komen we snel aan.

Nu gewoon dezelfde route terug, dus geen risico op rare fratsen.

We rijden nu weer een stukje terug naar Otorohanga waar ons nieuwe verblijf staat. Wanneer wij rond 6:30u aankomen op de plaats van bestemming, worden wij warm verwelkomd door de aardige vrouw-des-huizes. Zij begeleidt ons naar onze kamer, en legt uit hoe alles hier zoal werkt. Het is een B&B met 4 kamers.
We gaan na een korte stop in onze accommodatie op pad naar het dorpje om wat eten te scoren. Er is niet echt veel open in het dorpje dus het komt neer op een snelle hap. Dat komt ook goed uit, want we moeten nog kijken wat de plannen gaan worden voor zaterdag.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!