Ons wachten wordt gelukkig weer beloond met het boarden voor de volgende vlucht, helaas is de security scan die we hier krijgen ook alles behalve goed geregeld. Rijen die oplopen, maar 3 bakjes per rij al je zooi in te gooien die door de scanner moet. Maar ach, we zijn toch op tijd.

Deze vlucht gebeurt samen met NewZealand Air; als we in het vliegtuig zijn zien we dat het een totaal ander vliegtuig is, met andere stoelen etc. De stoelen zijn hard, weinig ruimte en allerlei dingen die bij Singapore Airlines beter geregeld lijken te zijn. Zelfs de leeftijd of beter gezegd ouderdom van de stewardessen is totaal niet te vergelijken, ach als ze maar een beetje aardig zijn, dan is het al gauw goed…, maar…..dat viel op deze vlucht ook wat tegen, beetje stug en niks kon. Het vliegtuig zat helemaal vol, naast Nora zat een jongen die nogal stonk, maar gelukkig hadden ze er daarvan meer exemplaren in het vliegtuig gestopt dus gedeelde smart is halve smart.

Het begin van de vlucht was dat ongeveer het enige probleem, maar niet voor lang. Al vrij snel kon je niet makkelijk meer zitten op de stoelen, en werd het een beetje op en neer schuiven binnen de 40 cm die je had. De drankjes daar was ook niet veel bijzonders aan, er werd geregeld met een kan water rondgelopen, maar echt drinken was alleen er in het begin alleen bij de maaltijd. Die ons na een vraag aan een stewardess “over 20 minuten” beloofd was, en vervolgens een uur later zaten wij dus aan onze maaltijd met bijbehorend drankje. Ach er waren een hoop verbeterpunten in ieder geval.
Na zo'n tien uur in onze onhandige stoelen heen en weer gehupst te hebben, landden we in Auckland.

In het vliegtuig hadden we een mooi formuliertje in mogen vullen, met onze gegevens, en of we al dan niet iets aan te geven hadden mbt verboden zaken; ik nam aan dat ze niet de martelwerktuigen in het vlieguit die zij stoelen noemen bedoelden. Neen, het ging hen voornamelijk of er geen voedsel naar binnen kwam, met ziektes of beestjes.

Na het uitstappen volgden we braaf de bordjes naar de bagage claim, toen we na een stuk gelopen te hebben kwamen we bij de rij van de douane aan. We hadden al zicht op Auckland, maar we waren nog niet binnen. Toen een douane-beambte onze paspoorten en ingevulde formuliertjes had bekeken en even wat vragen had gesteld zodat ze zeker wisten dat we niet de intentie hadden om te blijven, toen kregen we wat stempels in ons paspoort en konden we door. Mooi, richting uitgang en de bus….dachten wij. Maar nee, na een paar gangen kwamen we in weer een rij terecht. Aldaar moesten onze spullen nog maar eens door de scanner. Dit keer voornamelijk voor verboden spullen zoals plantaardige dingen en vlees. Geen probleem dus, alle bagage ging er moeiteloos doorheen.
Nu konden we dan uiteindelijk op pad. Op het vliegveld hebben we de bus genomen naar ons eerste hotel. Hier hebben snel wat essentiële spullen uitgepakt en zijn toen gaan slapen het was toen inmiddels een uur of één 's nachts geloof ik. Om in slaap te komen hadden we niet zo'n moeite mee, want in het vliegtuig hadden we beiden al moeite om onze ogen open te houden. Dus gebroken hebben we dag twee afgesloten.