Woensdag 20 mei – Phillip Island (Cowes) – Melbourne

We beginnen vandaag met nog heel even kort rondkijken in het dorpje Cowes waar we overnacht hebben. Het dorpje is nog bijna geheel in ruste als wij er al weer doorrennen. Dat is wel het nadeel met de plaatsjes waar we overnachten, ’s avonds is alles dicht omdat we te laat aankomen, en ’s ochtends is alles dicht omdat we te vroeg weer weggaan, dus echte bedrijvigheid zien we niet. We houden het dan ook snel voor gezien en rijden naar onze volgende punt van aandacht.
We hebben een twee korte wandelingetjes uitgezocht die we vanmorgen gaan doen. De eerste is bij Rhyll Inlet, en is de mangrove boardwalk. Een mooie wandeling, zoals de naam al doet vermoeden, over een boardwalk door de mangrove.

Na deze wandeling rijden we naar het Oswin Roberts Reserve, nabij het Koala Center, voor een wandeling door bossen om eventueel nog wat koala’s te spotten. Helaas zitten er misschien niet zoveel, of kunnen wij ze niet zo goed spotten.
Na deze wandelingetjes vertrekken we naar het Zuidoosten van het eiland (richting uitgang) om Cape Woolami te gaan bekijken, althans vanuit de verte, de echte kaap is alleen te bereiken met een fikse wandeling van een halve dag, en daar wagen we ons niet aan.

Voor we het eilandje verlaten kijken we nog even in de Chocolate Factory, waar ook weer een soort attractie van is gemaakt, maar aan de foto’s te zien die bij de ingang staan is die nogal kinderachtig en daar zien we dus maar vanaf.
We verlaten het eiland via de brug en we zijn heel toevallig rond 12u bij het punt waar op dat tijdstip de pelikanen gevoerd worden, zoals ons eerder verteld was door een hotelmedewerker. Hier willen we dus wel even een kijkje nemen. Echter, we zijn niet de enigen…zo’n 12 bussen met schoolkinderen zijn ons voor, en staan al aan de waterkant te trappelen om het spektakel gade te slaan. Wij zoeken maar een plekje vanaf we van de andere kant het voeren kunnen zien. Uiteindelijk blijkt voor ons de herrie en chaos van 12 bussen met schoolkinderen een grotere attractie te zijn, dan de pelikanen!
Nu de pelikanen gegeten hebben, is het voor ons ook tijd om in de auto een boterhammetje tot ons te nemen, en doen dat dan ook met onze potten pindakaas, chocoladepasta, aardbeienjam en raspberriejam op het dashboard.
Met gevulde magen kunnen we aan de lange tocht naar Melbourne beginnen. We hebben besloten om zonder stops door te rijden, zo’n 125 kilometer, dus veel snelweg vandaag.
We komen rond 14:45u aan bij ons hotel in Melbourne, we parkeren op aanraden van het hotelpersoneel de auto in de parkeergarage vlakbij, want parkeren is hier net als in Sydney een kostbare bezigheid. Als we in de genoemde parkeergarage parkeren kunnen we bij het hotel een goedkoper uitrijkaartje kopen.
Na het droppen van onze spullen in het hotel, besluiten we om nog even Melbourne te gaan verkennen. In Melbourne is, binnen een bepaalde zone, het openbaar vervoer (tram/bus) gratis. Er rijdt ook een historische tram een vast rondje. Om niet al te ingewikkeld van alles uit te hoeven zoeken gaan we op zoek naar de dichtstbijzijnde tramhalte van deze historische tram. We staan hier te wachten, en er komt inderdaad een tram, we zien wel dat het niet de historische is, maar in een moment van verstandsverbijstering of niet meer willen wachten, stappen we toch in. Na enige onderlinge onenigheid in de tram hoe we nu eigenlijk in deze tram terecht zijn gekomen, is het enige juiste besluit om zo snel mogelijk maar uit te stappen, voordat we in een buitenwijk van Melbourne zitten; als zwartrijder, want de tram rijdt al bijna de “free-zone” uit.
Nora vraagt nog wel aan een volgende trambestuurder hoe we naar onze bestemming moeten komen, maar eigenlijk heb ik voor vandaag het hele tramverhaal al opgegeven en lijkt lopen (zoals meestal) mij een prima alternatief.
De onderlinge onenigheid zet nog even voort, maar wordt ook gewoon weer opgelost; we gaan lopen, zo ver kan het niet zijn, we hebben het hele centrum van Sydney te voet gedaan.
Al snel zijn we bij het Federation Square, wat onze bestemming was, en halen hier bij het visitor center de nodige informatie en kijken rond op het plein.
Hierna gaan lopen we nog lukraak wat straten in, gewoon een beetje ronddolen in Melbourne, tot we een aantal winkelstraten zien, en we ons hier een beetje meer op concentreren.







We lopen een paar keer een winkelcentrum binnen, hier eten we ook in een foodcourt. Mooi systeem zo’n foodcourt, zoveel verschillende soorten restaurantjes met dezelfde tafeltjes. Alleen onhandig als je alle twee ergens anders iets te eten wilt gaan halen.
Het valt ons op dat het overal wel heel druk is, heel anders dan de avonden die we in Sydney hebben gezien, daar was het niet zo bruisend. We komen erachter dat het een speciale koopavond is, en dat er vanalles open is wat normaal niet het geval is, dus we hebben een mooie avond getroffen om door Melbourne te zwerven.
Na het zwerven keren we terug naar het hotel. We zien in de lift een knop met “Sky Terrace” en moeten daar natuurlijk even gaan kijken om te zien of we misschien een mooie skyline kunnen zien. Het Sky Terrace is eigenlijk gesloten, maar dan moeten ze de deur maar goed op slot doen, we gaan dus toch even naar buiten om een kijkje te nemen. Helaas is het gaan regenen dus lang blijven we niet buiten. Ook staan er rondom het hotel veel hogere gebouwen, dus een mooie skyline is ook moeilijk te zien. Misschien hebben we morgen met minder regen zin om beter te kijken naar een goed hoekje waar wel een mooi uitzicht is, nu even niet. Nu naar de hotelkamer en even de plattegrond van Melbourne erbij pakken en de welbekende plannen voor morgen maken.