Woensdag 13 mei - Sydney

Vandaag staan nog wat bezichtigingen in Sydney op de planning. De weersvoorspelling is wel redelijk, tot in de middag, dan komt er wat bewolking en misschien een buitje, en de temperatuur is volgens de voorspelling zo’n 17 tot 20 graden. Gisteren was het ongeveer ook zo, en dat was goed te doen met korte mouwen, dus we besluiten om vandaag ook weer zomers gekleed op pad te gaan. Jassen hebben we niet nodig, want daar lopen we toch alleen maar mee te slepen voor de 99% van de tijd dat we ze niet nodig hebben vandaag.

Vol goede moed gaan we op pad, een wandeling dwars door het centrum heen, naar Circular Quay, waar de ferry vertrekt naar Manly. Niet specifiek voor Manly, maar vooral voor het uitzicht vanaf de boot op het Opera House en op de Harbour Bridge. We lopen vlotjes door de stad, tot ik merk dat mijn linkerknie toch wel aardig pijn begint te doen; door het ontzien van mijn voet ivm de eerder genoemde mega-blaar, ben ik rare fratsen uit aan het halen die mijn knie extra belasten ofzo. We lopen wel verder, maar in een iets rustiger tempo dan normaal.
We bereiken met het loopje van Herr Flick van ‘Allo ‘Allo! toch Circular Quay en nemen de ferry naar Manly, hier kan het oude mannetje even een half uurtje uitrusten en genieten van het uitzicht. Maar wat waait het op de boot, en wat is het koud! We hadden ook tijdens onze wandeling in het centrum al gemerkt dat we de enige gekken waren met korte mouwen; ja af en toe een gesjeesde hippie met korte broek, maar die tellen we niet mee. Het uitzicht waarvoor we de tocht wilden doen is gelukkig ook zeker aanwezig, dus niet voor niks in de kou!

Aangekomen in Manly maken we een korte wandeling door de winkelstraat, waar we even snel een “souvenir”-trui kopen voor Nora, zodat zij in ieder geval een beetje warm de dag door kan komen, en misschien wel een aantal andere dagen van de vakantie, want als we even bedenken wat er nog in onze koffers zit…veel truien zijn het niet. Wereldreizigers hoor, verkeerde kleren meenemen!
Aan de andere kant van de winkelstraat belanden we op het strand van Manly. Hier lopen we even een stukje overheen om vervolgens toch weer richting Manly Wharf te lopen om naar Circular Quay te gaan op die koude sloep.
Vanaf hier lopen we richting het Opera House om het geheel toch ook eens van dichtbij te bekijken. Als we dichterbij komen zien we in de verte op een brug één of ander voertuig rijden met mannen erop, en het lijkt wel of er gefilmd wordt.

We zijn er wel een beetje nieuwsgierig naar, maar gaan er vanuit dat het wel een opname van een videoclip ofzo zal zijn. We vervolgen ons rondje rondom Sydney Opera House.

Als we aan de voorkant zijn, zien we allerlei hekken, voertuigen en camera’s staan. Het blijkt dat er een uitzending gaat plaatsvinden ter promotie van de premiere in Sydney van vanavond van “Mad Max Fury Road”, er komen een aantal cast-leden, en er is een stuntshow(tje). We gaan even op de tribune zitten om te kijken wat ze allemaal in petto hebben. Het is toch tijd om even te rusten, dus we gunnen ons deze tijd even (voor deze keer). Na het begin gezien te hebben van de presentatie, en het uitblijven van een stuntshow, zijn we toch maar vertrokken, en hebben we prioriteit gegeven aan Sydney zelf.

Hiervoor gaan we wandelen over de Harbour Bridge, op weg naar Luna Park in Milsons Point, aan de andere oever van de brug. Luna Park is een verouderd “pretparkje” dat er wel grappig uitziet en wel een leuk kiekje oplevert. Om lopend op de Harbour Bridge te komen moeten we al een aardige route afleggen door de oude wijk The Rocks, en een behoorlijk hoogteverschil overbruggen. Vooral vandaag is dat behoorlijk bikkelen, maar ik laat me niet kennen; die knie kan vannacht wel weer rusten (of thuis). We bereiken de brug uiteindelijk en wandelen eroverheen en genieten van het uitzicht (maar minder van de wind).

Aan de andere kant zoeken we Luna Park op en kijken hier wat rond, het is vandaag helaas niet geopend. De poorten zijn wel open, maar dat is waarschijnlijk voor het paartje dat in 60’s kleren gehuld rondloopt en (waarschijnlijk) trouwfoto’s aan het maken is. Als we hier rondlopen zien we her en der donkere wolken verschijnen.

We beginnen met de wandeling terug over de Harbour Bridge, maar voordat we op de brug zijn, beginnen de eerste druppels regen al te vallen. Op zich valt het wel mee, niet echt een goeie Hollandse bui, gewoon van dat net-niet regenen. Dus we besluiten om gewoon door te lopen en de brug op te gaan. Als we een stuk verder de brug op zijn, begint het toch wel wat harder te regenen, en door de wind die op de brug staat, komt het ook iets harder aan. We lopen maar stevig door, en achter elkaar, zo dicht mogelijk langs de binnenkant van de brug zodat we nog een klein beetje beschutting van de brug hebben. Aan de andere kant aangekomen duiken we snel in een van de pilaren van de brug om te schuilen. Helaas zijn we wel al wat nat geworden. Waar we staan te schuilen kletsen we nog even met een aardige man uit Adelaide, die ook staat te schuilen en als hij hoort dat we ook nog naar Adelaide gaan geeft hij ons zijn visitekaartje en zegt dat als we ergens problemen mochten hebben we altijd kunnen bellen. Dus...no worries…zoals ze hier veelvuldig zeggen!
Na een tijdje begint het toch wat minder hard te regenen en besluiten wij weer verder op pad te gaan en nemen afscheid van onze nieuwe kennis.
We doen met enige tegenzin onze “geweldige” regenponcho’s aan, op de brug aantrekken was geen optie met die harde wind. Als twee blauwe Pacman-spookjes maken wij de etappe voor vandaag af.

We lopen nog door The Rocks, bezoeken nog even een winkelstraat en lopen nog langs wat gebouwen die we nog op “de lijst” hadden staan maar dat gebeurd inmiddels al in het donker. Onderweg eten we ook nog wat in een foodcourt.
’s Avonds plannen we zoals gebruikelijk weer de volgende dag, en schrijf ik een “inhaal-verslag”.
Morgen voor het eerst van hotel wisselen, van Sydney naar Jervis Bay, zo’n 200 kilometer rijden.