Na een wat onrustige nacht, Nora’s vliegtuigvoedsel is niet zo goed gevallen, en misschien ook toch nog een stukje jetlag, staan we toch redelijk op tijd op. We ontbijten (voorzichtig en klein) met ons gisteren aangeschafte proviand en gaan rond 8:00u op pad.
We vertrekken richting de Blue Mountains, met als beginbestemming het visitors center in Glenbrook, het eerste dorpje in de keten van dorpjes die aan de Great Western Highway door de Blue Mountains liggen. Maar om op deze highway te komen, is nog wel even een opgave in de maandagochtendspits van Sydney. Op zich is het niet abnormaal druk, en het staat niet vast, maar iedereen weet precies op welke baan hij moet staan, en hoe hij moet rijden…behalve wij! Waardoor we dus een aantal keren te laat door hebben dat er een baan speciaal voor rechtdoor is, terwijl wij linksaf moeten, waardoor we via wat eenrichtingsverkeer trucen van Sydney weer tien minuten later pas weer op dezelfde plek terug zijn. Ook blijkt ons navigatiesysteem nog niet altijd door te hebben dat we links rijden, een rotonde moeten we eigenlijk linksom nemen, maar dat lijkt ons toch iets te gevaarlijk en wij besluiten het toch gewoon the Australian way te doen; moeten we wel even zelf uitrekenen dat de derde afslag nu de eerste is!
Na al deze uitdagingen aanvaard te hebben, komen we toch op de highway terecht, en na wat kilometervreten zonder in de goot te rijden, komen we bij de visitors center van Glenbrook aan. Hier krijgen we nuttige informatie over wat we kunnen gaan zien, en hoeveel tijd het een en ander in beslag zou gaan nemen, zodat we dingen plannen en toch maar schrappen. Het valt ons overigens op dat er volgens de dame die ons te woord staat wel erg veel LÓÓÓVELY en BEAUUUTIFUL little villages op de route liggen, maar wij vinden vandaag voor dorpjes niet de TAAAIM! We hebben alleen even TAAAIM gemaakt om wat boodschappen te doen bij de “supermarkt” in Glenbrook”, alhoewel ik me afvraag of dit nou echt de supermarkt is waar men de dagelijkse boodschappen doet hier…zo klein en beperkt assortiment…en niet eens een lopende band bij de kassa…
Vanuit Glenbrook rijden we door naar Wentworth Falls, zoals de naam doet vermoeden: watervallen te bewonderen. Hier zijn drie “lookouts” waar we makkelijk heen kunnen wandelen twee zijn er vanaf het parkeerterrein haast kruipend te bereiken: Wentworth Falls Lookout en Jamison Lookout. Deze gaan we dus als eerste bekijken. Achteraf gezien was kruipen misschien nog niet eens zo’n slecht idee geweest, dan hadden we misschien niet zoveel last gehad van de wind; wat waaide het daar hard. Tot het parkeren toe hadden we eigenlijk ook nog niet eens in de gaten dat we echt in de “mountains” zaten, maar toen we bij de eerste lookout kwamen stonden we ineens voor een diepe afgrond, met wind van alle kanten.

De andere lookout die wij nog uitpikken om te bezoeken (uit een aantal andere urenlange hikes), is de Princes Rock Lookout, een kort wandelingetje een stukje naar beneden. Ai, dat is wel weer even wennen, zoveel trappen lopen. Maar niet piepen want het uitzicht is weer een hartstikke mooie beloning.

De weg weer naar boven is helaas nog zwaarder, en daarvoor krijgen we geen beloning meer. Onderweg zien spotten we nog wel een aantal parkieten/papegaaien ehm….vogels?

Na deze zware arbeid lunchen we nog even pauper-style in de auto, en nu is ons vakantiegevoel helemaal aanwezig!
Na Wentworth vervolgen we de highway weer, en dienen we bij het plaatsje Leura (Leuuura) de Blue Mountains Drive te nemen, deze weg loopt tot Katoomba (ons eindpunt voor vandaag), langs de Blue Mountains, met geregeld een stop voor een wandel-pad of lookout. We stoppen bij de Leura Cascades wandelroute en lopen hier een gedeelte van. Wegens andere prioriteiten en tijdgebrek (nu al?!) maken we hem niet af.

We gaan verder richting Katoomba.

Bij het plaatsje Katoomba willen we gaan kijken naar de Echo Point Lookout, die uitkijkt op de rotsformatie The Three Sisters, maar na meerdere weigeringen van mijn creditcard en parkeerperikelen besluiten we om dit op de terugweg te doen, we rijden dus door naar Scenic World.
Bij Scenic World is het mogelijk om met 2 kabelbanen te gaan en de steilste treinbaan ter wereld.
En beneden is een walkway in de bossen.
Wij besluiten om het wandelpad naar beneden te nemen, en met de kabelbaan terug omhoog te gaan. Laten we het zo zeggen, het was een hele mooie wandeling met mooie uitzichten op The Three Sisters, maar we zijn blij dat we niet meer te voet omhoog hoefden. Wat veel trappen en treden in 45 minuten! De kabelbaan gaf ons bovendien een mooi uitzicht…voor maar liefst 3 minuten…en dat voor slechts $16 pp!

Na dit doldwaze avontuur, zijn we nog voor een tweede poging naar Echo Point Lookout, dit keer met kleingeld voor de parkeermeter. Toen we hier aankwamen was het net rond zonsondergang, dus dat hebben we ook mooi meegepikt, een zonsondergang in de Blue Mountains.

Maar een zonsondergang in de Blue Mountains betekent voor ons wel dat we in het donker terug moeten rijden naar ons hotel. Onderweg stoppen we nog voor een gezonde maaltijd bij de gele M, lekker makkelijk.
Bij het binnenrijden van Sydney komen we vanaf de havenkant aanrijden, en is het een geweldig gezicht, al die kantoorgebouwen met al die lichten, een echte skyline van een wereldstad! Hopelijk kan ik daar nog een plaatje van schieten. Vandaag niet veel meer doen, de plannen voor morgen moeten nog iets verder concreet gemaakt worden.