Eindelijk is het dan zover, de trip naar Australië gaat voor ons beginnen, maar eerst moeten we ons door de zure appel heen bijten die ons van deze trip afgehouden heeft: de lange reis er naartoe.
Aan de voorbereidingen zal het niet liggen want alles lijkt wel eerder ingepakt dan voor andere vakanties, en we liggen dus lekker op schema.
We vertrekken netjes op tijd, zijn mooi rond 8:00u op Schiphol om onze auto te parkeren waar we nog wel even onze reservering verprutsen door de automaat onze Creditcard te voeren, maar dat weten ze bij de balie weer op te lossen, geen probleem dus, gewoon lekker met de bus hobbelen naar de vertrekhal. Hier door de nodige controles, heerlijk al je elektronische apparaten uitpakken, half uitkleden, en dan spullen door de scanner en zelf door de bodyscan, om vervolgens allebei nog gefouilleerd te worden. En maar klagen dat we de rij ophouden omdat we alles weer in moeten pakken en onszelf weer aan moeten kleden…

Gelukkig mogen we vrij snel aan boord, want we mogen nog even… Gelukkig doden ze de tijd in een vliegtuig met: ETEN! Man, wat word je doodgegooid met eten tijdens zo’n vlucht. Tijdens de eerste etappe van Amsterdam naar Singapore kwam het mijn oren al uit.

Bij het overstappen in Singapore hebben we maar heel kort de tijd, net genoeg omde overstapte halen, maar “helaas” niet genoeg tijd om nog te shoppen.
Als we goed en wel zitten wordt er al weer aan de volgende maaltijd gewerkt….het ontbijt. Dat we overigens ook al als laatste maaltijd op de vorige vlucht hadden gehad. Het eten en de snacks lijken te blijven komen. Waar laten al die mensen dat…wij geven grote gedeeltes maar mee terug, en kiezen de krenten uit de pap, zullen we maar zeggen.
Als we boven Australië vliegen zien we uit het raam al onvergetelijke landschappen voorbijkomen die niet zouden misstaan in een BBC documentaire! Wat een diversiteit aan uitzichten. Ik maak er maar wat fotootjes van door het mistige raampje, maar het komt toch niet zo mooi over.

Na in totaal zo’n 20 uur gevlogen te hebben, 12,5 en 7,5 uur landen we dan toch eindelijk in Sydney, veilig en wel. Het was inderdaad een lange zit, maar nu dat we het achter de rug hebben, was het niet iets waar we zo tegen op hadden hoeven zien; ik hoorde een niet nader genoemd persoon al spreken over een nog verdere bestemming “omdat het toch wel meeviel”…

Op het vliegveld halen we de huurauto op. Het is een Mitsubishi Outlander waar we het de komende tijd mee moeten doen.

Voorzichtig gaan we de weg op, voor het eerst hier, met een extra grote auto, linksrijdend, in het donker, vreemde stad, onbekend navigatiesysteem. Wel spannend, ik hoor Nora geregeld klagen dat ik door de goot rijd, maar ik geloof er niks van.
Na lang zoeken naar het hotel komen we op het adres wat we zoeken uit bij een Subway broodjeszaak. Na navraag bij de Subway blijkt ons hotel ergens anders te zitten….duh… Met hun aanwijzingen vinden we op ons navigatiesysteem het hotel wel. Het blijkt een andere wijk te zijn, met wel hetzelfde adres, handig dat we dat weten.
Na aankomst bij het hotel gaan we nog heel even wat te eten halen (niet gedacht dat we nog honger zouden krijgen na de vliegtuigmaaltijden), en iets om te ontbijten. Verder zoeken we ook nog wat kleine dingen uit voor morgen: Blue Mountains!