Om 8:00u staat onze trouwe Bandare klaar om ons naar het station te brengen. Wij zullen een stuk per trein af gaan leggen, terwijl hij met de auto gaat. De route met de trein gaat door de bergen naar het hoogst gelegen dorpje van Sri Lanka, Nuwara Eliya. Om 8:45u vertrekt onze trein, en we worden uitgezwaaid door Bandare; hij zal wel blij zijn met even wat rust in de auto.
Het begin van de route is nog niet zo spectaculair, maar als we eenmaal wat kilometers afgelegd hebben, begint het landschap wat te veranderen en komen we wat meer op hoogte. We zien al wat plantages van het een of ander verschijnen. Het uitzicht wordt mooier en mooier. Als we echt goed de hoogte in zijn gegaan zien we de wijde theeplantages. Prachtig om te zien! Hier en daar zien we zelfs de theeplukkers in groepjes aan het werk. Dat hopen we later ook nog van dichtbij te kunnen zien, want Sri Lanka is natuurlijk bekend om zijn theeproductie (Ceylon).
We passeren station na station, we weten wel hoe het station heet waar we uit moeten stappen, Nuna Oya, maar als ze niks omroepen bij het stoppen, wordt het toch moeilijk! In onze beschrijving van de touroperator heeft men het over een treinreis van 1 uur, maar Bandare heeft het over 3,5 uur. Die laatste indicatie lijkt het meest te kloppen als we na 3 uur nog niet bij onze bestemming zijn. We hebben in onze boekjes wel een kaartje gevonden met daarop ook een spoorlijn, maar geen duidelijke stations. Gelukkig redt Bandare ons, en belt ons vanaf het station. Hij ziet de trein aankomen en waarschuwt ons via de telefoon dat we op het volgende station uit moeten stappen. Dat doen we dus ook, en worden door Bandare verwelkomd met een high five. Uiteindelijk heeft de rit 4 uur geduurd, maar was zeker de moeite waard!
We stappen weer in de auto en gaan verder naar onze eindbestemming. Onderweg rijden we langs heel veel theeplantages, en we stoppen ook even als we wat theepluksters tussen de theestruiken aan het werk zien. Bandare babbelt er natuurlijk meteen op los met de dames, en wij schieten wat plaatjes, en danken de dames voor vertrek nog even met een vriendelijke lach.
We gaan vervolgens even kijken bij een theefabriek, namelijk die van Mackwood, waarvan een hoop van de plantages aan toebehoren. De rondleiding in de fabriek is kort maar krachtig...geen actieve machines meer, maar meer een museum. Binnen 5 minuten staan we weer buiten. Nou ja, we krijgen nog een kopje thee aangeboden, en bezoeken nog even het winkeltje. Daarna is het gedaan met de theefabriek. Eerlijk gezegd is er in de omgeving meer moois te zien, dan in de fabriek zelf.
Na het bezoek aan de fabriek gaan we door naar onze accommodatie. Bandare waarschuwt ons dat het niet zo'n goed hotel is. Ach, we zijn wel iets gewend...
Als we ingecheckt zijn en in onze kamer zijn, hebben we toch een klein probleempje met de kamer: de geur! Het ruikt er zo naar benzine, dat het net lijkt alsof er net een olieveld gevonden is; ergens bij ons in de kamer!
We vragen een andere kamer, en na wat moeilijk-moeilijk doen kunnen ze een alternatief vinden. Na eerst even geroken te hebben op de nieuwe kamer, slepen we de spullen er ook heen.
Nu eerst even uitrusten, daarna eten, en vanavond op tijd naar bed, want morgen vroeg op voor een wandeling van 3 uur. 6:00u staat onze grote kleine vriend weer op ons te wachten. Hij heeft al weer geregeld dat we een ontbijtpakketje meekrijgen, en als het goed is precies volgens specificatie, eentje zonder kaas!
Ja, hij zorgt goed voor ons...We kunnen met een gerust hart gaan slapen.