Vandaag gaan we de omgeving van Anuradhapura bekijken. Bandare zal ons de oude kloosterstad laten zien, en de ins en outs vertellen. Bandare, die ik op de hotelkamer onder 4 ogen met Nora vaker Bandana placht te noemen, en als het me dan toch lukt Bandare te produceren, dan gebeurt dat veelal op de melodie van "Volare" (O-ho-ho-ho). Ik bedoel er niks kwaads mee, want we kunnen ons absoluut geen betere chauffeur/gids wensen. We zien in het hotel weleens mensen met hun chids (nieuw woord voor chauffeur/gids voor in de Van Dale 2014?) zitten ontbijten, en dan zitten ze elkaar een beetje nors aan te kijken. Nee, Bandare eet dan niet met ons, maar nors of anderszins onplezierig is ie zeker niet.

Na het ontbijt en andere ochtendrituelen vertrekken we om 9:00u richting lobby, alwaar Bandare ons opwacht en zoals gewoonlijk de deur netjes openhoudt voor Nora om haar in te laten stappen in de auto; ik stap zelf maar weer in... en we gaan op weg naar de oude kloosterstad. Anuradhapura was de eerste hoofdstad van Sri Lanka en heeft een hoop oude ruïnes en tempels op een klein gebied staan die te bezichtigen zijn.
Als eerste gaan we naar het Jetavanarama-museum alwaar we het kaartje kopen dat geldig is voor de hele "site". In het museum zijn een hoop ter plaatse gevonden voorwerpen te bezichtigen. Helaas mogen we geen foto's maken, wij als foto-junkies...
Daarna zijn we naar de Jetavanarama-dagoba, de grootste van Anuradhapura met zijn 122 meter hoog, er zijn zo'n 94 miljoen bakstenen in verwerkt. Aanvankelijk dacht ik dat ie van binnen hol was, maar het blijkt dat ie massief gemetseld is. Ehm, ontwerpfoutje? Doet me een beetje denken aan die reclame: "D'r gaat altijd meer in dan je denkt!"
Voor de dagoba staat een klein heiligdom waar een liggende Boeddha in ligt, en verder nog een aantal kleurige standbeelden van vroegere koningen. Bij het verlaten van het heiligdom kom ik in ieder geval tot de conclusie dat de gemiddelde Sri Lankaan onder de 1.85m blijft, want ik knal met m'n kop tegen de deurstijl...gelukkig kan ik me nog bedwingen om een kort "gebed" te doen...
We bezoeken ook nog wat overblijfselen van monnikenverblijven die in de buurt van deze dagoba liggen.
We stappen weer even in de auto voor het volgende punt. Op zich is dat wel aangenaam, want het is weer aardig warm. Het is nu 27 graden, terwijl het gisteren 37 graden was, maar het voelt geen snik koeler! Het voelt zelfs warmer om de een of andere reden.
Ons punt is snel bereikt, en het zijn de tweelingvijvers, ofwel de Kuttan Pokuna. Hier heeft Bandare weer mooi hele verhalen bij. Kort verhaal: hier baadden de monniken. Na het uitgezwete vocht weer aangevuld te hebben met drank, vertrekken we voor de volgende stop.
Volgende stop wederom dichtbij, net als alles hier op dit terrein, Samadhi Boeddha. Een Boeddha beeld waar we ook zien dat mensen bloemen offeren/geofferd hebben. Even later zien we een aantal makaken gezellig op de bloemen zitten kauwen.
En weer een kort tripje met de auto; op naar de Sri Maha Bodhi Tree. Het laatste overgebleven stukje boom van de oorspronkelijke boom waaronder Boeddha verlichting kreeg.
Bij de Mahasena tempel gaan we nog naar de "moonstone" kijken. Van de tempel is niet veel over maar de moonstone is nog vrij goed bewaard gebleven. Dit is als het ware de deurmat van de tempel met een betekenis voor iedere ring die in de halve cirkel vertegenwoordigd is.
We hebben het rondje bijna gehad met de belangrijkste dingen volgens Bandare. Volgende stop, Thuparama-dagoba, dit is de oudste van Sri Lanka en daar wordt het rechter sleutelbeen van Boeddha bewaard.
Als laatste bezoeken we nog een heel groot Boeddha beeld, omdat we dat toevallig op de weg tegen komen.
We stemmen even af hoe we de dag verder willen indelen met Bandare. We stellen voor om eerst een wat boodschappen te doen, daarna te lunchen en dan naar het hotel terug te gaan. Gisteren was de lunch wat groter dan we gewend zijn, en het diner was eigenlijk een normale portie, dus eigenlijk opgeteld te veel, dus we vertellen Bandare dat we afhankelijk van of we in de supermarkt een mogelijkheid voor een kleine avondmaaltijd vinden, we voor een kleine of een grote (warme) lunch willen gaan. Na het shoppen, blijkt het een warme lunch te kunnen zijn. Bandare brengt ons naar het Randiya hotel. Er is een trouwfeest aan de gang, dat wel, maar we worden door de gasten heen naar een kamer boven geleid waar we met z'n tweeën kunnen gaan zitten eten. Bandare geeft het personeel ook nog eens extra instructie dat we veel willen eten (duh). En voordat we het weten staat heel de tafel vol met bakjes voor Nora haar Sri Lankan Curry Chicken.
Het was er goed eten in ieder geval!
Als we klaar zijn met eten en naar buiten lopen, zijn we ineens Bandare kwijt! Na even zoeken zien we hem een straat verderop staan, hij staat daar zijn auto te (laten) wassen. Doet ie elke dag...! We halen onze spullen even uit de auto en lopen naar ons hotel, want dat blijkt gewoon tegenover het hotel waar we gegeten hebben te zijn.
Na even gezeten te hebben, nemen we weer eens een duik in het zwembad.
Na het zwemmen, voor het douchen even een kikkercheck! Alles veilig dus toch douchen...maar wat komt er later onder het schuim vandaan gekropen.....: kikkertje nr 2! Weer de kikkerman bij de receptie gehaald, en die heeft hem weer vakkundig weggehaald.
En zo komt er weer een einde aan een dag vakantie. Op zich wel een andere vakantie dan wij gewend zijn. Geen programma's volgepland van 's ochtends tot 's avonds, soms kriebelt het wel een beetje; om 15u al op de hotelkamer? Argh, hoe overleven we dat? Maar met de temperaturen hier is het misschien maar beter, ons kennende zouden we onszelf alleen maar over de kop lopen en van hot naar her vliegen...VLIEGEN???...ik zeg:VOLARE! O-HO-HO-HO!