vangennip.reismee.nl

Lüderitz – Sossusvlei

Zonde om het ontbijt niet te doen in het Nest hotel, want als het net zo goed is als het diner, dan was het zeker de moeite waard, maar na wat strubbelingen zitten we om 7:00u toch al gewoon weer in de auto zonder ontbijt.
Vanmorgen hebben we geconstateerd dat de achterklep van onze auto het niet meer doet. Gelukkig is het alleen de onderkant, zodat we nog wel gebruik kunnen maken van de pickup, maar ik zal nu dus alle koffers en spullen over de “tailgate” heen moeten tillen. Niet zo’n mooi vooruitzicht, maar hij kan nog goed op slot en dat is het belangrijkste hier! We kijken wel hoe we het gaan oplossen, vanavond misschien contact opnemen met de verhuurmaatschappij.
We rijden met een volgeladen auto, en als trotse bezitters van een vers ontbijt-pakketje naar de rand van Lüderitz om de Hollywood-letters nog even vast te leggen, daarna nog even langs Kolmanskop, om dit vanaf de weg te fotograferen. Het is vandaag bijna windstil, in tegenstelling tot de harde wind van gisteren. Hierdoor is Kolmanskop nu zonder waas (van het zand) te zien vanaf de weg.
Er loopt maar één weg richting Lüderitz, dus het eerste stuk van de route vandaag is het stuk dat we eergisteren gereden hebben vanaf Aus. We komen dus ook weer langs Garub, waar de wilde paarden (soms) staan. We nemen hier nog snel een kijkje. Als we er aankomen zijn er geen paarden te zien bij de drinkplaats, maar wel één paard dat op het parkeerterrein staat. We proberen zonder ‘m te laten schrikken in het uitkijkhok te komen. Als we daarbinnen naar een aantal oryxen (gemsbokken) en struisvogels staan te kijken, is het paard ondertussen onze auto aan het gebruiken als schaduwplekje en is er met zijn hoofd tegenaan aan het schuren.
We proberen ‘m niet te veel te storen, maar we moeten toch echt weer in de auto komen. Als ‘ie even niet oplet stappen we snel in de auto: wat een helden zijn we toch!
We rijden de auto een stukje van het nieuwe vriendje van de auto weg en gaan daar eens kijken wat er als verrassing in onze ontbijt-pakketjes zit; mooi pakketje deze keer. We stoppen ook even bij het “stationnetje” van Garub, wat eigenlijk het naambordje bij de rails is, en een verlaten, vervallen huisje.
We vervolgen onze weg via Betta, waar we de tank nog eens volgooien. Het is hier raadzaam om geregeld te tanken, want als je te lang wacht en rekent op een bepaalde pomp in een plaatsje, kan het zomaar zijn dat de brandstof daar op is. Betta is eigenlijk niet veel meer dan het benzinestation, een camp site en een soort van boerderijtje. Geen plaats om langer te blijven dus.
We rijden veel kilometers over gravelwegen, schudden doen we veel, verkeer zien we weinig.
Een gedeelte van de route loopt door het Namib Rand Reserve, waar we gemsbokken, struisvogels en vele zebra’s (plain) zien.
Rond 17:00u komen we dan uiteindelijk aan bij onze lodge, A Little Sossus Lodge. Het is bloedheet in het huisje en de zweethut is niet koel te krijgen. We moeten het er maar mee doen, is onderdeel van de beleving van Namibië.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!