vangennip.reismee.nl

Kalahari

Om 4:30u gaat de wekker voor de eerste keer, bang om ons te verslapen voor de Morning Drive.
Met nog wat slaperige ogen, maar met veel zin in onze ochtend activiteit melden we ons om 5:50u op de afgesproken plek. Niet veel later hobbelen we al in een open 11 persoons-terreinwagen door de Kalahari. We rijden eerst naar een rood duin voor de zonsopkomst, en daarna zullen we nog rondrijden op zoek naar “game”.
Het is nog donker in het begin dat we in de terreinwagen rondrijden. Langzaam wordt het wat lichter en kunnen we de grootsheid van het landschap zien. Het vermoeden was eigenlijk dat het vooral veel zand en weinig bebossing zou zijn, maar niets is minder waar. De begroeiing oogt dor maar is wel ruimschoots aanwezig, en varieert ook naar gelang we onderweg zijn.
Rond 6:30u zet onze gids Ndumba de wagen stil op een duin van rood zand. Hij zet vervolgens een tafeltje op dat aldaar in het zand ligt en zet de spulletjes klaar om een kopje koffie of thee te drinken. Onder het genot van een kopje thee zien we de zon mooi opkomen boven het landschap. Helaas heeft de zon wel moeite om zich te laten zien aangezien er wat bewolking is, maar uiteindelijk weet ‘ie zich boven de laagste wolken uit te wurmen en zien we hem in zijn geheel verschijnen.
We genieten van het uitzicht en kletsen nog wat met het Engelse echtpaar dat onze enige medepassagiers zijn op deze tour.
Na een tijdje ruimt Ndumba de spulletjes op en klapt het tafeltje weer in, en legt het weer neer voor de volgende gids met een geboekte tour. Hierna gaan we op zoek naar “game”.
Het duurt niet lang voordat we de eerste beesten tegenkomen, tijdens onze rit zien we flink aantal dieren, waaronder:

  • Vogels zoals de bijeneter en tientallen struisvogels, een “kori basterd”??
  • Diverse “hertachtige”, waaronder ontelbare springbokken, flink wat kudu’s, oryxen met een stuk of 4 jongen
  • Een stuk of 10 giraffen, waarvan ze er in het gebied 15 hebben, dus dat is een uitermate goede score
  • Tientallen zebra’s

Het is dus met recht een geweldige Morning Drive te noemen! Beestjes kijken blijft fascinerend, en dat moet ook wel, want ik denk dat we dat de komende weken nog vaak zullen gaan doen; laat maar komen!
Als we terugkomen van de game drive, hebben we eerst nog het ontbijt en hangen we daarna een beetje rond in de lodge, nog een beetje duf van het vroege opstaan, een beetje afwachtend voor de Sun Downer. We horen op een gegeven moment uit de boom voor onze kamer steeds geklop komen. Als we een rondje om de boom lopen zien we niks. We laten het voor wat het is. Een tijdje later zien we ineens een specht wegvliegen. Later komt ‘ie nog terug en zien we waar hij de ingang van de boom heeft, en zien we hoe hij vakkundig de boom helemaal uit aan het hollen is en al zijn bouwafval naar buiten gooit. Wat een ijverig beestje, wij vandaag helaas nog niet. Nora heeft er meer moeite mee dan ik, zij voelt zich schuldig dat we niks aan het doen zijn op vakantie…duh…
Omdat we uiteindelijk toch een beetje actiever willen worden, informeren we bij de receptie naar de wandelroute in het gebied. We krijgen een mooi blaadje met hierop de te lopen routes van verschillende lengten, we krijgen ook nog de mededeling “maar jullie kunnen ook de ebikes nemen”.
We vertrekken weer even terug naar de kamer om te overdenken wat we zullen gaan doen. Fietsen is wel grappig, maar of dat in het mulle zand met een hitte van zo’n 40 graden ook nog zo leuk is, dat weten we niet. We besluiten om toch gewoon die fiets even te pakken, en als het na 10 meter al te heet is gewoon weer om te keren. Als we de fietsen op willen gaan halen, blijkt ineens dat je de fietsen moet huren. Tja, voor een kleine poging vinden we dat even te prijzig, dus gaan een stukje van een route wandelen. Na nog geen kwartier zijn we het eigenlijk al weer beu, steeds vliegen in je oren en een bloedhitte met de zon vol op de kruin...als watjes druipen we met de staart tussen de benen terug af naar onze kamer. Dan nog maar even rondhangen en spulletjes klaarmaken voor de game drive; camera’s in orde maken, accu’s bij elkaar zoeken etc. We hebben even twijfels of het allemaal wel doorgaat vanmiddag, want er steekt ineens een flinke zandstorm op. Het rode zand vliegt overal door de lucht. Al het personeel is in paniek alle deuren aan het sluiten. Uiteindelijk wordt het iets rustiger, en lijkt het alsnog mogelijk om zonder gezandstraald te worden in een open terreinwagen te gaan zitten.
Bij de game drive van vanmiddag is Ndumba (toevallig) weer onze gids, vanmorgen was er maar één wagen die op pad ging, maar vanavond zijn het er acht die allemaal verschillende paden gaan rijden. Onze wagen zit dus ook iets voller dan vanmorgen, we zijn met z’n achten deze keer.
Ndumba rijdt ons net als de vorige keer vakkundig door het landschap en vertelt van alles over plant en dier. Onderweg is er continu contact via de radio tussen de verschillende wagens, om hun sightings door te geven zodat iedereen zo veel mogelijks interessants te zien krijgt.
Tijdens spuien van zijn informatie door Ndumba, zit er een Duits echtpaar (beide echtelieden) om beurten elke zin te bevestigen met “mmm-mmm”. Moeilijk om dit geluid te quoten, maar als je het begin van “Not an addict” van K’s Choice kent, dan kom je in de buurt! En dat een uur of langer….
De game drive wordt er niet minder mooi door. We zien opnieuw een hoop dieren die we vanmorgen ook gezien hebben, en nu zien we zelfs ook nog een uil in een boom zitten, en een groep gnoes, in de buurt van zebra’s, want zo schijnen ze dat samen te doen volgens Ndumba.
Na zo’n 2 uur rondcrossen door uiteenlopende landschappen, worden we naar een hoog duin gebracht. Hier staat al één van de andere wagens te wachten, en na ons volgt nog een derde wagen van de tour. Er wordt een tafeltje opgezet, gelijke methode als vanmorgen, en er wordt een barretje geopend. Met een drankje in de hand genieten we met de grote groep nu van de zonsondergang; met overal klikkende camera’s natuurlijk. De zon heeft deze keer minder ruzie met de bewolking en we kunnen deze dus in vol ornaat zien zakken, wat overigens een stuk sneller gaat hier.
De gidsen ruimen hun pop-up barretje op en de wegen van de wagens splitsen zich weer op weg naar de lodge. We zijn uiteindelijk verder gereden dan we door hadden, en zijn dus nog een aardig tijdje onderweg.
Net voor we terug zijn bij de lodge, zien we in het donker, door het schijnsel van de wagen nog een aardwolf! Dat was nog eens een mooie last minute bonus!
Na deze enerverende dag proberen we ons nog voor te bereiden op de komende dag, het wordt een flink eind rijden, dus vanavond spullen grotendeels klaarmaken en morgen weer vroeg op pad.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!